برو به محتوای اصلی

تدوین استراتژي و ستاپ

اندیکاتور های تکنیکال

اندیکاتورهای تکنیکال چیه؟


اندیکاتورهای تکنیکال ابزارهایی هستن که معامله‌گرا ازشون استفاده می‌کنن تا درباره خرید یا فروش تصمیم بگیرن. این ابزارها بر اساس الگوها یا قوانینی ساخته شدن که از عملکرد گذشته یه سهم، مثل قیمت، حجم معاملات و تعداد قراردادهای خرید و فروش به دست اومده.

کسایی که تحلیل تکنیکال انجام می‌دن، به داده‌های گذشته نگاه می‌کنن تا پیش‌بینی کنن چه اتفاقی تو آینده می‌افته. اندیکاتورهای تکنیکال هم برای همین کار بهشون کمک می‌کنه

از اندیکاتورهای معروف می‌شه به اینا اشاره کرد:

  • شاخص قدرت نسبی (RSI): برای سنجیدن قدرت حرکت قیمت.
  • شاخص جریان نقدینگی (MFI): برای بررسی ورود و خروج پول.
  • استوکاستیک: برای شناسایی شرایط اشباع خرید یا فروش.
  • مکدی (MACD): برای دیدن روندها و قدرت اون‌ها.
  • باندهای بولینگر: برای پیدا کردن نقاط احتمالی بازگشت قیمت.

این ابزارها سیگنال‌هایی می‌دن که می‌تونی باهاشون بفهمی چه زمانی ممکنه وقت خوبی برای خرید یا فروش باشه.

نکات کلیدی

اندیکاتورهای تکنیکال ابزارهایی هستن که معامله‌گرا با استفاده از محاسباتی روی قیمت، حجم معاملات یا تعداد قراردادهای یه سهم یا دارایی دیگه به دست میارن. این ابزارها به کسایی که تحلیل تکنیکال انجام می‌دن کمک می‌کنه. تحلیل تکنیکال یه روشی برای پیش‌بینی قیمت‌های آینده بر اساس عملکرد گذشته‌ست.

افرادی که تحلیل تکنیکال انجام می‌دن (که بعضی وقتا بهشون چارتیست هم می‌گن)، از این اندیکاتورها استفاده می‌کنن تا بفهمن چه زمانی برای شروع یا پایان یه معامله مناسبه. این اندیکاتورها رو توی داده‌هایی که تغییرات قیمت یه سهم یا دارایی رو نشون می‌ده، بررسی می‌کنن.

اندیکاتورهای تکنیکال زیادی وجود دارن که معامله‌گرا می‌تونن ازشون استفاده کنن، ولی به طور کلی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شن:

  • اوورلی‌ها (Overlays): این اندیکاتورها مستقیماً روی نمودار قیمت اعمال می‌شن، مثل مووینگ اوریج یا باندهای بولینگر.
  • اسیلاتورها (Oscillators): این اندیکاتورها بالاتر یا پایین‌تر از یه نقطه یا خط مرکزی حرکت می‌کنن و معمولاً زیر نمودار قیمت نمایش داده می‌شن، مثل RSI یا مکدی.

درک اندیکاتورهای تکنیکال

تحلیل تکنیکال یه روش برای بررسی معاملات و سرمایه‌گذاری‌هاست. توی این روش، با استفاده از روندهای آماری مثل حرکت قیمت و حجم معاملات، فرصت‌های معاملاتی شناسایی می‌شن. برخلاف تحلیل‌گران بنیادی که دنبال ارزش واقعی یه سهم بر اساس داده‌های مالی یا اقتصادی هستن، تحلیل‌گران تکنیکال روی الگوهای حرکت قیمت، سیگنال‌های معاملاتی و ابزارهای مختلفی تمرکز می‌کنن که بهشون در ارزیابی قدرت یا ضعف یه دارایی کمک می‌کنه.

از تحلیل تکنیکال می‌تونی برای هر چیزی که داده‌های معاملاتی گذشته داره استفاده کنی، مثل سهام، فیوچرز، کالاها، اوراق قرضه، ارزها و دارایی‌های دیگه. البته اینجا بیشتر روی سهام صحبت می‌کنیم، ولی یادت باشه این مفاهیم رو می‌شه برای هر نوع دارایی به کار برد. تحلیل تکنیکال به خصوص تو بازار کالاها و فارکس که معامله‌گرا روی حرکت‌های کوتاه‌مدت قیمت تمرکز دارن، خیلی محبوبه.

اندیکاتورهای تکنیکال روی داده‌های معاملاتی گذشته تمرکز دارن، مثل قیمت، حجم معاملات و تعداد قراردادهای باز. این اندیکاتورها سراغ اطلاعات بنیادی کسب‌وکار مثل سود، درآمد یا حاشیه سود نمی‌رن. اندیکاتورهای تکنیکال معمولاً توسط معامله‌گرای فعال استفاده می‌شن، چون برای تحلیل حرکت‌های کوتاه‌مدت قیمت طراحی شدن. ولی حتی سرمایه‌گذاران بلندمدت هم می‌تونن از این ابزارها برای پیدا کردن زمان مناسب خرید یا فروش استفاده کنن.

انواع اندیکاتورهای تکنیکال

اندیکاتورهای تکنیکال به دو نوع اصلی تقسیم می‌شن:

  1. اوورلی‌ها (Overlays):
    این اندیکاتورها روی همون مقیاس قیمت هستن و مستقیماً روی نمودار قیمت رسم می‌شن. مثل مووینگ اوریج‌ها و باندهای بولینگر.
  2. اسیلاتورها (Oscillators):
    این اندیکاتورها بین یه حداقل و حداکثر محلی حرکت می‌کنن و معمولاً بالای یا پایین نمودار قیمت نمایش داده می‌شن. مثل اسیلاتور استوکاستیک، مکدی (MACD)، یا RSI.

معامله‌گرا معمولاً از اندیکاتورهای مختلفی برای بررسی یه دارایی استفاده می‌کنن. چون هزاران اندیکاتور وجود داره، هرکس باید اونایی که براش بهتر جواب می‌ده رو پیدا کنه و طرز کارشون رو یاد بگیره.

خیلی وقتا معامله‌گرا این اندیکاتورهای تکنیکال رو با روش‌های دیگه مثل بررسی الگوهای نموداری ترکیب می‌کنن تا ایده‌های بهتری برای معامله پیدا کنن. از اونجایی که اندیکاتورها عددی و قابل اندازه‌گیری هستن، می‌شه ازشون تو سیستم‌های معاملات خودکار هم استفاده کرد.